จุลศักราช (จ.ศ.) เป็นศักราชที่เริ่มเมื่อ พ.ศ. 1181 (ค.ศ. 638)(ผู้กำหนดให้ใช้จุลศักราช คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปราสาททอง ในสมัยกรุงศรีอยุธยา) เดิมเข้าใจกันว่าเป็นศักราชของพม่า ทว่าปีที่ตั้งนั้นอาณาจักรพุกามยังไม่เกิด ปัจจุบันสันนิษฐานว่าน่าจะตั้งในปีที่พระเจ้าอนุรุทธราชาธิราช กษัตริย์ศรีเกษตรขึ้นครองราชย์ เมื่อพม่าอพยพจากทิเบตเข้าไปในดินแดนนี้ จึงรับศักราชนี้ไปใช้ เลยเกิดความเชื่อกันว่าเป็นศักราชของชาวพม่า จุลศักราชถูกนำมาใช้แพร่หลายทั้งในอาณาจักรล้านนา อาณาจักรสุโขทัย และอาณาจักรอยุธยา และตกทอดมาถึงปัจจุบัน การคำนวณปี พ.ศ. จาก จ.ศ. ปฏิทินไทยให้ใช้ปี จ.ศ. บวก 1181 ก็จะได้ปี พ.ศ.
ในเอกสารโบราณของไทยจำนวนไม่น้อย นิยมอ้างเวลา โดยใช้จุลศักราช โดยใช้ควบคู่กับปีนักษัตร หรือ ระบุเฉพาะเลขตัวท้ายของจุลศักราช และปีนักษัตร ทำให้สามารถระบุปี ได้ในช่วงกว้างถึงรอบละ 60 ปีเลยทีเดียว