ยะฮฺยา นามของศาสนทูตคนหนึ่งที่อัลกุรอานได้ระบุชื่อ ในไบเบิลเรียกว่า จอห์น, โยฮันเนส หรือโยฮัน เป็นบุตรของศาสนทูตซะกะรียา มีชีวิตอยู่ในสมัยจักรพรรดิ Herod The Great มารดาของ ยะฮฺยา และมารดาของมัรยัม ซึ่งเป็นมารดาชองอีซานั้นเป็นพี่น้องกัน
ตามคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ "ยะฮยา" คือ ยอห์น ผู้ให้รับบัพติศมา
ในพระกิตติคุณทั้ง 4 เล่มกล่าวไว้ตรงกัน คือ ยอห์น หรือ ยะฮยา เป็นผู้ให้บัพติศมาแก่พระเยซู (นบีอีซา)
ตามพระกิตติคุณลูกา (Luke) กล่าวว่า ท่านเป็นบุตรของเศคาริยาห์ (ซะกะรียา) และนางเอลีซาเบธ ซึ่งเป็นญาติห่าง ๆ ของนางมารีย์ (มัรยัม)
ท่านมีชีวิตอยู่ในประเทศอิสราเอล ในสมัยของกษัตริย์เฮโรด (Herod the great) และลูกชายของกษัตริย์เฮโรด คือ เฮโรด อันทีพาส ตลอดชีวิตของท่านได้ออกสั่งสอนคนให้กลับใจใหม่ ท่านเป็นผู้ที่ถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์อิสยาห์ บทที่ 40 "เสียงร้องในถิ่นทุรกันดาร"
อย่างไรก็ตามการสั่งสอนของท่าน ทำให้เฮโรด อันทีพาส ขุ่นเคืองพระทัย เนื่องจาก เฮโรด อันทีพาส ได้รับเอา นางเฮโรเดียส ภรรยาของฟีลิปน้องชายของตนมาเป็นภรรยา ซึ่งผิดต่อพระธรรมบัญญัติ จึงจับท่านขังคุก และสังหารด้วยการตัดศีรษะในเวลาต่อมา